BOGOTÁ/NAIROBI - W ubiegłym miesiącu w Paryżu odbyło się spotkanie ministerialne Międzynarodowej Agencji Energetycznej, a Unia Afrykańska, która niedawno dołączyła do grupy G20, zorganizowała doroczny szczyt w Addis Abebie. Oba fora uznały pilną potrzebę wypełnienia zobowiązań podjętych w grudniu ubiegłego roku na Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP28) w Dubaju, w szczególności potrojenia zainstalowanej mocy energii odnawialnej do 2030 roku. Stojące przed nami wyzwania są jednak poważne.
Konferencja COP28 określiła wiele działań, które mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia zerowej emisji netto do 2050 roku. Oprócz gwałtownego wzrostu mocy odnawialnych źródeł energii, obejmują one podwojenie tempa poprawy efektywności energetycznej do 2030 r., stopniowe wycofywanie "niesłabnącego" wykorzystania paliw kopalnych oraz zapewnienie wsparcia finansowego krajom rozwijającym się, które pracują nad rozszerzeniem dostępu do energii i przyspieszeniem rozwoju gospodarczego.
Afryka i Ameryka Łacińska mają do odegrania kluczową rolę w realizacji światowych ambicji w zakresie zerowej emisji netto. Oba regiony mogą pochwalić się ogromnym potencjałem energii odnawialnej, dzięki ogromnym zasobom energii słonecznej, wiatrowej, wodnej oraz geotermalnej. Wykorzystując je, Afryka i Ameryka Łacińska mogą czynić szybkie postępy w ograniczaniu emisji dwutlenku węgla, zwiększaniu dostępu do energii i stymulowaniu zrównoważonego wzrostu gospodarczego.
Nasze kraje - Kolumbia i Kenia - już teraz robią znaczące kroki w kierunku czystszej energii. Choć Kolumbia posiada ogromne złoża ropy naftowej i gazu ziemnego, prawie 70% jej produkcji energii elektrycznej pochodzi z elektrowni wodnych. Rząd zobowiązał się do dalszego zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii w koszyku energetycznym do 2030 roku. Wykorzystując energię wiatrową, słoneczną, biomasę i energię geotermalną, Kolumbia może zdywersyfikować swoje portfolio energii odnawialnej i jeszcze bardziej zmniejszyć swoją zależność od paliw kopalnych.
Kolumbia również podejmuje bezpośrednie działania w celu przyspieszenia wycofywania paliw kopalnych. Rząd ogłosił niedawno zakaz wydawania nowych licencji na poszukiwania ropy i gazu oraz zasygnalizował zamiar zajęcia się negatywnymi skutkami wydobycia paliw kopalnych. Środki te nie tylko ograniczą emisję dwutlenku węgla, ale także pomogą chronić wrażliwe ekosystemy kraju i bogatą różnorodność biologiczną.
Jeśli chodzi o Kenię, to staje się ona przykładem sukcesu energii odnawialnej w Afryce. Wykorzystując swoje ogromne zasoby geotermalne, wiatrowe, słoneczne i hydroelektryczne, Kenia zwiększyła udział odnawialnych źródeł energii w produkcji energii elektrycznej do 94%. Jej sektor geotermalny osiągnął niezwykły wzrost, czyniąc ją wiodącym producentem energii geotermalnej w Afryce. A teraz Kenia pomaga swoim sąsiadom - Etiopii i Dżibuti - w wykorzystaniu ich własnych zasobów geotermalnych.
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
U podstaw postępów Kenii leżą wysiłki rządu mające na celu wdrożenie wspierających polityk i stworzenie sprzyjającego środowiska dla prywatnych inwestycji. Przyszłościowe podejście kenijskiego rządu zaowocowało nie tylko rozszerzeniem dostępu do energii dla obywateli, ale także tworzeniem miejsc pracy i lokalnych gałęzi przemysłu, przyspieszając tym samym rozwój gospodarczy i otwierając możliwości współpracy z innymi. Kenia jest członkiem-założycielem Accelerated Partnerships for Renewables in Africa - inicjatywy mającej na celu przyspieszenie transformacji energetycznej w krajach afrykańskich, przy wsparciu Danii, Niemiec i Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Osiągnięcia Kolumbii i Kenii powinny być podkreślane i celebrowane, aby motywować i prowadzić inne kraje w ich własnej transformacji w kierunku czystej energii. Kraje posiadające zasoby paliw kopalnych muszą na przykład pójść za przykładem Kolumbii i ograniczyć wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego.
Kolumbia i Kenia są jednak nie tylko biernymi modelami do naśladowania przez innych, ale także aktywnymi globalnymi liderami. Jeśli ich transformacja w kierunku czystej energii nie sprawiła jeszcze, że ich zobowiązania stały się oczywiste, ich niedawna decyzja o przystąpieniu do Beyond Oil & Gas Alliance - międzynarodowej koalicji rządów i partnerów działających na rzecz ułatwienia wycofywania paliw kopalnych - powinna je takimi uczynić.
Finansowanie jest jednak kluczowe, jeśli świat ma zrealizować swoje ambicje w zakresie czystej energii. Niski poziom inwestycji w Afryce stanowi poważne wyzwanie. Niedawny raport BloombergNEF pokazuje, że w 2021 r. zaledwie 0,6% (2,6 mld USD) z 434 mld USD zainwestowanych w projekty związane z energią odnawialną trafiło do krajów afrykańskich. Pilnie potrzebny jest gwałtowny wzrost przepływów finansowych z krajów bogatych do sektorów czystej energii zarówno w Afryce, jak i Ameryce Łacińskiej.
Oprócz bezpośredniego wsparcia finansowego ze strony bogatych krajów, globalny system finansowy - w tym Międzynarodowy Fundusz Walutowy i wielostronne banki rozwoju - musi zostać pilnie zreformowany, aby był bardziej sprawiedliwy i wydajny. Tylko wtedy system ten może zapewnić wystarczające finansowanie, aby zaspokoić rosnące potrzeby gospodarek rozwijających się. Niezbędne są również skoordynowane działania mające na celu zmniejszenie obciążeń związanych z zadłużeniem gospodarek rozwijających się.
Podczas COP28 globalne Południe zademonstrowało solidarność i zaangażowanie we współpracę. Dzieląc się wiedzą i najlepszymi praktykami, gospodarki rozwijające się mogą znacznie przyspieszyć transformację w kierunku czystej energii. Jeśli jednak świat ma odnieść sukces w walce ze zmianami klimatu i zabezpieczyć naszą wspólną przyszłość, niezbędne są odważne działania w celu zapewnienia odpowiedniego finansowania.
To have unlimited access to our content including in-depth commentaries, book reviews, exclusive interviews, PS OnPoint and PS The Big Picture, please subscribe
Since taking power in 2014, Prime Minister Narendra Modi and his ruling Bharatiya Janata Party have stoked Hindu nationalism, hollowed out India’s democracy, and overseen an economy that is probably performing far worse than official figures suggest. And yet Modi and the BJP are genuinely popular, making them likely – though not certain – to emerge victorious when the ongoing parliamentary election concludes in June.
Just as governments are working tirelessly to conclude negotiations on a new pandemic treaty, a torrent of misinformation and fake news has been unleashed to undermine the process. For the sake of current and future generations, policymakers must resist the propaganda and get the job done.
hopes negotiations will conclude this month, and pushes back on a last-minute wave of misinformation.
BOGOTÁ/NAIROBI - W ubiegłym miesiącu w Paryżu odbyło się spotkanie ministerialne Międzynarodowej Agencji Energetycznej, a Unia Afrykańska, która niedawno dołączyła do grupy G20, zorganizowała doroczny szczyt w Addis Abebie. Oba fora uznały pilną potrzebę wypełnienia zobowiązań podjętych w grudniu ubiegłego roku na Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (COP28) w Dubaju, w szczególności potrojenia zainstalowanej mocy energii odnawialnej do 2030 roku. Stojące przed nami wyzwania są jednak poważne.
Konferencja COP28 określiła wiele działań, które mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia zerowej emisji netto do 2050 roku. Oprócz gwałtownego wzrostu mocy odnawialnych źródeł energii, obejmują one podwojenie tempa poprawy efektywności energetycznej do 2030 r., stopniowe wycofywanie "niesłabnącego" wykorzystania paliw kopalnych oraz zapewnienie wsparcia finansowego krajom rozwijającym się, które pracują nad rozszerzeniem dostępu do energii i przyspieszeniem rozwoju gospodarczego.
Afryka i Ameryka Łacińska mają do odegrania kluczową rolę w realizacji światowych ambicji w zakresie zerowej emisji netto. Oba regiony mogą pochwalić się ogromnym potencjałem energii odnawialnej, dzięki ogromnym zasobom energii słonecznej, wiatrowej, wodnej oraz geotermalnej. Wykorzystując je, Afryka i Ameryka Łacińska mogą czynić szybkie postępy w ograniczaniu emisji dwutlenku węgla, zwiększaniu dostępu do energii i stymulowaniu zrównoważonego wzrostu gospodarczego.
Nasze kraje - Kolumbia i Kenia - już teraz robią znaczące kroki w kierunku czystszej energii. Choć Kolumbia posiada ogromne złoża ropy naftowej i gazu ziemnego, prawie 70% jej produkcji energii elektrycznej pochodzi z elektrowni wodnych. Rząd zobowiązał się do dalszego zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii w koszyku energetycznym do 2030 roku. Wykorzystując energię wiatrową, słoneczną, biomasę i energię geotermalną, Kolumbia może zdywersyfikować swoje portfolio energii odnawialnej i jeszcze bardziej zmniejszyć swoją zależność od paliw kopalnych.
Kolumbia również podejmuje bezpośrednie działania w celu przyspieszenia wycofywania paliw kopalnych. Rząd ogłosił niedawno zakaz wydawania nowych licencji na poszukiwania ropy i gazu oraz zasygnalizował zamiar zajęcia się negatywnymi skutkami wydobycia paliw kopalnych. Środki te nie tylko ograniczą emisję dwutlenku węgla, ale także pomogą chronić wrażliwe ekosystemy kraju i bogatą różnorodność biologiczną.
Jeśli chodzi o Kenię, to staje się ona przykładem sukcesu energii odnawialnej w Afryce. Wykorzystując swoje ogromne zasoby geotermalne, wiatrowe, słoneczne i hydroelektryczne, Kenia zwiększyła udział odnawialnych źródeł energii w produkcji energii elektrycznej do 94%. Jej sektor geotermalny osiągnął niezwykły wzrost, czyniąc ją wiodącym producentem energii geotermalnej w Afryce. A teraz Kenia pomaga swoim sąsiadom - Etiopii i Dżibuti - w wykorzystaniu ich własnych zasobów geotermalnych.
Subscribe to PS Digital
Access every new PS commentary, our entire On Point suite of subscriber-exclusive content – including Longer Reads, Insider Interviews, Big Picture/Big Question, and Say More – and the full PS archive.
Subscribe Now
U podstaw postępów Kenii leżą wysiłki rządu mające na celu wdrożenie wspierających polityk i stworzenie sprzyjającego środowiska dla prywatnych inwestycji. Przyszłościowe podejście kenijskiego rządu zaowocowało nie tylko rozszerzeniem dostępu do energii dla obywateli, ale także tworzeniem miejsc pracy i lokalnych gałęzi przemysłu, przyspieszając tym samym rozwój gospodarczy i otwierając możliwości współpracy z innymi. Kenia jest członkiem-założycielem Accelerated Partnerships for Renewables in Africa - inicjatywy mającej na celu przyspieszenie transformacji energetycznej w krajach afrykańskich, przy wsparciu Danii, Niemiec i Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Osiągnięcia Kolumbii i Kenii powinny być podkreślane i celebrowane, aby motywować i prowadzić inne kraje w ich własnej transformacji w kierunku czystej energii. Kraje posiadające zasoby paliw kopalnych muszą na przykład pójść za przykładem Kolumbii i ograniczyć wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego.
Kolumbia i Kenia są jednak nie tylko biernymi modelami do naśladowania przez innych, ale także aktywnymi globalnymi liderami. Jeśli ich transformacja w kierunku czystej energii nie sprawiła jeszcze, że ich zobowiązania stały się oczywiste, ich niedawna decyzja o przystąpieniu do Beyond Oil & Gas Alliance - międzynarodowej koalicji rządów i partnerów działających na rzecz ułatwienia wycofywania paliw kopalnych - powinna je takimi uczynić.
Finansowanie jest jednak kluczowe, jeśli świat ma zrealizować swoje ambicje w zakresie czystej energii. Niski poziom inwestycji w Afryce stanowi poważne wyzwanie. Niedawny raport BloombergNEF pokazuje, że w 2021 r. zaledwie 0,6% (2,6 mld USD) z 434 mld USD zainwestowanych w projekty związane z energią odnawialną trafiło do krajów afrykańskich. Pilnie potrzebny jest gwałtowny wzrost przepływów finansowych z krajów bogatych do sektorów czystej energii zarówno w Afryce, jak i Ameryce Łacińskiej.
Oprócz bezpośredniego wsparcia finansowego ze strony bogatych krajów, globalny system finansowy - w tym Międzynarodowy Fundusz Walutowy i wielostronne banki rozwoju - musi zostać pilnie zreformowany, aby był bardziej sprawiedliwy i wydajny. Tylko wtedy system ten może zapewnić wystarczające finansowanie, aby zaspokoić rosnące potrzeby gospodarek rozwijających się. Niezbędne są również skoordynowane działania mające na celu zmniejszenie obciążeń związanych z zadłużeniem gospodarek rozwijających się.
Podczas COP28 globalne Południe zademonstrowało solidarność i zaangażowanie we współpracę. Dzieląc się wiedzą i najlepszymi praktykami, gospodarki rozwijające się mogą znacznie przyspieszyć transformację w kierunku czystej energii. Jeśli jednak świat ma odnieść sukces w walce ze zmianami klimatu i zabezpieczyć naszą wspólną przyszłość, niezbędne są odważne działania w celu zapewnienia odpowiedniego finansowania.
Z angielskiego przetłumaczyła Marz McNamer